Το Παράπονο του Αϊ Βασίλη. Γράμμα στα παιδιά της Νεάπολης Κοζάνης.



Αγαπητά μου παιδιά.
Τρια χρόνια πέρασαν από την τελευταία φορά που συναντηθηκαμε στο Πάρκο της Νεάπολης.
Στο σπιτάκι μου που ετοίμαζε για τέσσερις συνεχόμενες χρονιές ο Πολιτιστικός Σύλλογος Νεάπολης.
Θυμάμαι με νοσταλγία την υποδοχή σας και τις όμορφες στιγμές που ζήσαμε μαζί.
Εύχομαι κι εσείς να τις θυμάστε με αγάπη.

Με το μαγικό μου τηλεσκόπιο σας παρακολουθώ πάντα.
Ξέρετε ότι πέρσι δεν μπορούσα να έρθω γιατί αυτός ο άτιμος ιός μας έκλεισε στο σπίτι εμένα τους ταράνδους μου και τα ξωτικά μου όπου ήταν αδύνατον να ετοιμάσουν τα δώρα τους γιατί ήταν κι αυτά κλεισμένα στα σπιτάκια τους από φόβο μην αρρωστήσουν.
Αφήστε και τον άλλο μπελά που είχαμε.
Η Αγιοβασιλίτσα, μας κατασκοπευε συνέχεια.
Ακόμα και επίσκεψη να θέλαμε να κάνουμε ο ένας στο σπίτι του άλλου, έπρεπε να της το δώσουμε γραμμένο σε χαρτί.
Σαν αστυνόμος μας παρακολουθούσε συνέχεια.
Κι όπως έβλεπα και μου έλεγαν τα ξωτικά μου, τα ίδια περίπου περνουσατε κι εσείς.
Φέτος όμως τα πράγματα είναι αλλιώς.
Όπως με είχαν ενημερώσει οι γιατροί μας εδώ, λόγω του εμβολίου μπορώ να κάνω ότι έκανα τα προηγούμενα χρόνια.
Έτσι λοιπόν από την αρχή της χρονιάς, πιάσαμε δουλειά και πάλι με τα ξωτικά μου.
Μόνο να βλέπατε την χαρά τους όταν επιτέλους άνοιξε τα σπιτάκια εργαστήρια η Αγιοβασιλίτσα μου που τα είχε κλειδωμένα και βαστουσε αυτή τα κλειδιά.
Χαρές τραγούδια, γέλια συνόδευαν την μεγάλη μας προσπάθεια να έχουμε έτοιμα τα δώρα για φετος που θα σας βλέπαμε και πάλι.
Τα γράμματά σας έφταναν κατά χιλιάδες και ήταν τόσο πολλά που γέμισαν όλα τα σπιτάκια μας.
Μάταια όμως περίμενα εγώ και τα ξωτικά μου ένα γράμμα ΚΑΛΕΣΜΑ για το σπιτάκι μας στο Πάρκο της Νεάπολης.
Επειδή όμως κάθε φορά ήταν ΚΡΥΦΟ και ΞΑΦΝΙΚΟ το κάλεσμα των παιδιών του Πολιτιστικού Συλλόγου, είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι έτσι θα γινόταν και Φέτος.
Όμως δεν έβλεπα και κάποια κίνηση στο Πάρκο.
Όπως σας είπα, με το μαγικό μου τηλεσκόπιο παρακολουθώ τα ΠΑΝΤΑ.
Μια μέρα λοιπόν, εκεί που καθόμουν σκεφτικός και ξεφυσουσα, μου είπε η Αγιοβασιλίτσα μου:
μην περιμένεις άδικα κάλεσμα για το σπιτάκι σου στο Πάρκο της Νεάπολης.
Αυτός ο κυριούλης με τα άσπρα μαλλιά που σου έμοιαζε πολύ και τον φώναζαν Δήμαρχο, Δημήτρης θαρρώ το όνομά του, δεν κάνει πλέον κουμάντο.
Ούτε και η γλυκιά κυρία με τα κόκκινα ρούχα που την φώναζαν Προεδρίνα.
Ήρθαν άλλοι εδώ και 2,5 χρόνια κι άλλαξαν πολλά.
Δεν δίνουν οι καινούργιοι Άρχοντες του τόπου σημασία στη Νεάπολη για γιορτές και εκδηλώσεις.
Το Πάρκο της Νεάπολης είναι σκοτεινό.
Ούτε ένα λαμπιόνι έβαλαν πόσο περισσότερο να σου κάνουν σπιτάκι.
Και τα παιδιά ρώτησα του Πολιτιστικού τι κάνουν γι αυτό;
Τι να σου κάνουν κι αυτά, μου απάντησε.Μόνα τους πάλευαν τόσα χρόνια αλλά τα τελευταία αυτά που ήρθαν οι καινούργιοι Άρχοντες, δεν τα δίνουν σημασία.
Και τότε μου θύμισε ότι την πρώτη χρονιά που πάτησαν το πόδι τους, είχαν υποσχεθεί καινούργιο σπιτάκι γιατί το παλιό έμπαζε από παντού, και τελικά δεν το έκαναν.
Είπαν ψέμματα στον Άγιο Βασίλη αλλά το χειρότερο στα παιδιά.
Αγαπητά μου παιδιά της Νεάπολης.
Μην στενοχωριέστε και μην χολοσκατε.
Μπορεί να μην σας συναντήσω στο σπιτάκι μου στο Πάρκο της Νεάπολης...
Μπορεί να μην παίξουμε, τραγουδήσουμε και πούμε ιστορίες σ αυτό.
Μπορεί να μην συναντηθούμε εκεί να πούμε τα νέα μας.
Όμως να ξέρετε πως δεν σας ξέχασα ουτε ποτέ θα συμβεί αυτό.
Θα βρω τον τρόπο να τρυπώσω στα σπίτια σας και να σας δώσω τα δώρα σας.
Όσο για τον Άρχοντα που έχετε, Χρήστο θαρρώ τον λένε, και τους Αυλικούς της Νεάπολης, απ ότι έμαθα κάποια Εύη και κάποιος Γιάννης, ένα έχω να τους πω:
τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά είναι μέρες για τα παιδιά περισσότερο.
Είναι μέρες αγάπης, ευαισθησίας, δωρεάς.
Για όλα τα παιδιά, μικρά και μεγάλα, χωρίς καμμία εξαίρεση.
Αλλά όπως λέει και η Αγιοβασιλίτσα μου, όταν δεν έχεις αγαπήσει κάτι, πως να το θέλεις.
Κλείνοντας το γράμμα μου, θέλω μία χάρη από εσάς αγαπημένα μου παιδιά της Νεάπολης, φίλοι μου του Πολιτιστικού Συλλόγου της Νεάπολης:
να μην ξεχάσετε ποτέ το σπιτάκι μου στο Πάρκο και όσα ζήσαμε εκεί.
Να μην αφήσετε κανέναν να κλέψει την μαγεία των στιγμών.
Και να μην εγκαταλειψετε ποτέ την ελπίδα ότι δεν θα συναντηθούμε ξανά.
Τα Χριστούγεννα είναι το Θαύμα της Γέννησης, ο Ερχομός όμως του Αϊ Βασίλη είναι ΜΑΓΕΙΑ και ποτέ δεν ξέρεις πότε θα έρθει....
Σας εύχομαι....
Καλές γιορτές, με υγεία, αγάπη κι ΕΛΠΙΔΑ.
Ο Άγιος Βασίλης σας 
Πηγή: Βόιο εν οίδα ότι 



Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια