Ο Επικήδειος λογούς του Γιώργου Παπανδρέου
Εχουμε να σου πούμε κάτι. Ακουσες τα νέα; Τρείς μέρες τώρα, εδώ στην Αθήνα, στην κοιτίδα του πολιτισμού, κάτω από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, λαός έρχεται από παντού, από την Θρακη και την Μακεδονία, από την άκρη του Αιγαίου μέχρι τα Επτάνησα, από τις βουνοκορφές της Ηπείρου μέχρι τις πανέμορφες ακρογιαλιές της Πελοποννήσου και της ηρωϊκής Κρήτης.
Ερχονται με πλοία, με αεροπλάνα, με κάθε τρόπο, πεζοί, ακόμα και σε αναπηρικά καροτσάκια. Ηλικιωμένοι, σαν τις αιωνόβιες ελιές, και νέοι σαν την αυγή. Ολοι αυτοί έρχονται πατέρα, για να τιμήσουν ένα σπουδαίο άνθρωπο, όπως λένε, τον άνθρωπο που τους βοήθησε, τον άνθρωπο που αγάπησαν.
Γι' αυτά τα νέα θέλουμε να σου μιλήσουμε.
Εδώ στους δρόμους της Αθήνας, και κατά πως λέγουν σε όλη τη γή, ο κόσμος μιλάει για έναν άνδρα. Είναι δυνατόν ένας άνδρας να έχει διανύσει τόσα μίλια;
Λένε ότι μιλούσε γιά γνωστά πλήν ξεχασμένα πράγματα, όπως την Δημοκρατία, την Κοινωνική Δικαιοσύνη, την Ειρήνη και την Ισότητα. Λένε ότι τρόμαξε τους δυνατούς και τους κραταιούς, ότι ξεσήκωσε τους φτωχούς και τους κατατρεγμένους. Μάγεψε με φράσεις όπως «Η Ελλάδα στους Ελληνες», «Ο Στρατός ανήκει στο λαό», «Ο κυρίαρχος λαός» και η «Εθνική Ανεξαρτησία».
Λένε πως υπερασπίστηκε τις μικρές και αδύναμες χώρες, όπως την Κύπρο και την Παλαιστίνη, και ότι στήριξε τους Άραβες, τους Ινδούς, και τους Αφρικανούς.
Πατέρα, άσε μας να σου μιλήσουμε για κείνον.
Οταν η κόρη του η Σοφία είχε άγχος στις εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο, την παρότρυνε να φροντίζει την ψυχή της. «Να σέβεσαι την ζωή σου», της έλεγε. Οταν ο Νίκος στα δεκατέσσερα του έκλαψε για τον πρώτο του έρωτα, του είπε ότι αυτό ήταν «καλό σημάδι», «Υποφέρεις» του είπε, «άρα ζείς». Στον Ανδρίκο, όταν διάβαζε φιλοσοφία, του είπε ότι δεν είναι ανάγκη να διορθώνει τον Πλάτωνα. Και ακόμα, παραδόθηκε στην Χούντα, όταν απειλήθηκε με όπλο η ζωή του μεγαλύτερου γιου του, τον Γιώργο.
Ο άνδρας αυτός για τον οποίον σου λέμε πατέρα, είχε μια σύντροφο που στάθηκε στο πλευρό του για πολλά χρόνια, μια γυναίκα που του χάρισε τέσσερα παιδιά και που του απάλυνε το βάρος. Ξέρουμε ότι την αγάπησε πολύ και ότι και εκείνη τον αγάπησε με όλη της την καρδιά.
Κοντά του, στο πλευρό του αδιάκοπα, στάθηκε και μια άλλη γυναίκα τα τελευταία χρόνια της ζωής του, μια γυναίκα δυνατή, που τον βοήθησε με τόλμη, σε δύσκολες στιγμές.
Αυτός ο άνδρας λοιπόν, έμαθε από τον πατέρα του για την Ιθάκη και κατόπιν παρέδωσε στα δικά του παιδιά τις δικές του αναζητήσεις, τις δικές του Ιθάκες, για να συνεχίσουν το ταξίδι.
Θέλουμε να σου πούμε πατέρα, ότι ο άνθρωπος αυτός έφυγε από τον κόσμο μαχητής, όρθιος, λεβέντης, με αξιοπρέπεια. Ο άνδρας αυτός, πατέρα, δεν έφυγε σιωπηλά μέσα στο βαθύ σκοτάδι της νύχτας, έφυγε με τον θόρυβο χιλιάδων φωνών, έφυγε με τα χειροκροτήματα ενός ολόκληρου λαού.
Πατέρα, θέλουμε να σου μιλήσουμε με τον ίδιο τρόπο, όπως κάθε φορά που συνέβαινε κάτι σημαντικό. Τα νέα είναι τα εξής: ένας σπουδαίος άνδρας, ένας μεγάλος επαναστάτης, ο πατέρας μας, έφυγε.
Και θέλουμε να σου πούμε κάτι ακόμα: Σε Αγαπάμε. Ολοι που μαζεύτηκαν εδώ σε αγαπάνε. Ολοι μας ορφανέψαμε.
Γειά σου, πατέρα»
Εχουμε να σου πούμε κάτι. Ακουσες τα νέα; Τρείς μέρες τώρα, εδώ στην Αθήνα, στην κοιτίδα του πολιτισμού, κάτω από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, λαός έρχεται από παντού, από την Θρακη και την Μακεδονία, από την άκρη του Αιγαίου μέχρι τα Επτάνησα, από τις βουνοκορφές της Ηπείρου μέχρι τις πανέμορφες ακρογιαλιές της Πελοποννήσου και της ηρωϊκής Κρήτης.
Ερχονται με πλοία, με αεροπλάνα, με κάθε τρόπο, πεζοί, ακόμα και σε αναπηρικά καροτσάκια. Ηλικιωμένοι, σαν τις αιωνόβιες ελιές, και νέοι σαν την αυγή. Ολοι αυτοί έρχονται πατέρα, για να τιμήσουν ένα σπουδαίο άνθρωπο, όπως λένε, τον άνθρωπο που τους βοήθησε, τον άνθρωπο που αγάπησαν.
Γι' αυτά τα νέα θέλουμε να σου μιλήσουμε.
Εδώ στους δρόμους της Αθήνας, και κατά πως λέγουν σε όλη τη γή, ο κόσμος μιλάει για έναν άνδρα. Είναι δυνατόν ένας άνδρας να έχει διανύσει τόσα μίλια;
Λένε ότι μιλούσε γιά γνωστά πλήν ξεχασμένα πράγματα, όπως την Δημοκρατία, την Κοινωνική Δικαιοσύνη, την Ειρήνη και την Ισότητα. Λένε ότι τρόμαξε τους δυνατούς και τους κραταιούς, ότι ξεσήκωσε τους φτωχούς και τους κατατρεγμένους. Μάγεψε με φράσεις όπως «Η Ελλάδα στους Ελληνες», «Ο Στρατός ανήκει στο λαό», «Ο κυρίαρχος λαός» και η «Εθνική Ανεξαρτησία».
Λένε πως υπερασπίστηκε τις μικρές και αδύναμες χώρες, όπως την Κύπρο και την Παλαιστίνη, και ότι στήριξε τους Άραβες, τους Ινδούς, και τους Αφρικανούς.
Πατέρα, άσε μας να σου μιλήσουμε για κείνον.
Οταν η κόρη του η Σοφία είχε άγχος στις εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο, την παρότρυνε να φροντίζει την ψυχή της. «Να σέβεσαι την ζωή σου», της έλεγε. Οταν ο Νίκος στα δεκατέσσερα του έκλαψε για τον πρώτο του έρωτα, του είπε ότι αυτό ήταν «καλό σημάδι», «Υποφέρεις» του είπε, «άρα ζείς». Στον Ανδρίκο, όταν διάβαζε φιλοσοφία, του είπε ότι δεν είναι ανάγκη να διορθώνει τον Πλάτωνα. Και ακόμα, παραδόθηκε στην Χούντα, όταν απειλήθηκε με όπλο η ζωή του μεγαλύτερου γιου του, τον Γιώργο.
Ο άνδρας αυτός για τον οποίον σου λέμε πατέρα, είχε μια σύντροφο που στάθηκε στο πλευρό του για πολλά χρόνια, μια γυναίκα που του χάρισε τέσσερα παιδιά και που του απάλυνε το βάρος. Ξέρουμε ότι την αγάπησε πολύ και ότι και εκείνη τον αγάπησε με όλη της την καρδιά.
Κοντά του, στο πλευρό του αδιάκοπα, στάθηκε και μια άλλη γυναίκα τα τελευταία χρόνια της ζωής του, μια γυναίκα δυνατή, που τον βοήθησε με τόλμη, σε δύσκολες στιγμές.
Αυτός ο άνδρας λοιπόν, έμαθε από τον πατέρα του για την Ιθάκη και κατόπιν παρέδωσε στα δικά του παιδιά τις δικές του αναζητήσεις, τις δικές του Ιθάκες, για να συνεχίσουν το ταξίδι.
Θέλουμε να σου πούμε πατέρα, ότι ο άνθρωπος αυτός έφυγε από τον κόσμο μαχητής, όρθιος, λεβέντης, με αξιοπρέπεια. Ο άνδρας αυτός, πατέρα, δεν έφυγε σιωπηλά μέσα στο βαθύ σκοτάδι της νύχτας, έφυγε με τον θόρυβο χιλιάδων φωνών, έφυγε με τα χειροκροτήματα ενός ολόκληρου λαού.
Πατέρα, θέλουμε να σου μιλήσουμε με τον ίδιο τρόπο, όπως κάθε φορά που συνέβαινε κάτι σημαντικό. Τα νέα είναι τα εξής: ένας σπουδαίος άνδρας, ένας μεγάλος επαναστάτης, ο πατέρας μας, έφυγε.
Και θέλουμε να σου πούμε κάτι ακόμα: Σε Αγαπάμε. Ολοι που μαζεύτηκαν εδώ σε αγαπάνε. Ολοι μας ορφανέψαμε.
Γειά σου, πατέρα»
0 Σχόλια