Η δημοκρατία της σιωπής και η Ελληνική «διανόηση». Διαμαντή Θ. Βαχτσιαβάνου

 

Όταν θεωρείσαι δεδομένος, αυτό δεν είναι και τόσο καλό. Όταν μία χώρα θεωρείται ότι «ανήκει» κάπου και αυτό το «κάπου» οδηγεί σταθερά σε αρνητική πορεία τα συμφέροντα της χώρας, αυτό δεν είναι κάτι καλό. Πόσο μάλλον όταν οι κυβερνήτες της χώρας γνωρίζουν την λάθος επιλογή και παρ’ όλα αυτά συνεχίζουν στον ίδιο ολισθηρό δρόμο, δίχως καμιά προσπάθεια αλλαγής πορείας!

Κάποτε ο Ζαν Πωλ Σαρτρ είχε καλέσει τη Γαλλική κυβέρνηση να μην (ξανα)συμμαχήσει με την Αμερική.

«Φυλλαχτείτε» φώναζε, «Η Αμερική έχει λυσσάξει. Καταβρόχθισε τις Φιλιππίνες, την Ταϊβάν, την Οκινάουα, το Βιετνάμ, την Ταϊλάνδη…».

Θα προσθέταμε εμείς την μετέπειτα ανακατωσούρα στον κόσμο, με τις επεμβάσεις στο Ιράκ, την Αίγυπτο, τη Συρία, τη Λιβύη, την Κύπρο, τη Γιουγκοσλαβία, την Ουκρανία κλπ.

Η περίφημη «παγκοσμιοποίηση» με την καρδιά σε σχήμα αστερόεσσας και η οποία θα μπορούσε να επιφέρει αλλαγές για το καλό της παγκόσμιας ευημερίας και ειρήνης εξαντλείται στον ανταγωνισμό των αγορών, στις οικονομικές κρίσεις και στην ευημερία των λίγων.

Για τα παγκόσμια εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας έχουν ποτέ αναζητηθεί οι υπεύθυνοι; Μια τέτοια προσπάθεια καταγράφεται σε κάποια άλλη εποχή. Όταν έγινε το έγκλημα του Βιετνάμ, ο Ζαν Πωλ Σαρτρ ήταν πρόεδρος του δικαστηρίου των Ευρωπαίων διανοουμένων που δίκασε τον πρόεδρο Λίντον Τζόνσον σαν εγκληματία πολέμου, για την επέμβαση των ΗΠΑ!

Οι διανοούμενοι της εποχής πήραν θέση για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, με τον Ζαν Πωλ Σαρτρ να λέει: «Ήταν η ηθική υποχρέωση των συγγραφέων να πάρουν θέση εναντίον όλων των αδικιών από οπουδήποτε και αν προέρχονταν και προπάντων, να ενωθούν για να προλάβουν τις καταστροφές…».

Δυστυχώς όμως, παρ’ όλο που υπάρχουν αυτά τα παραδείγματα στην παγκόσμια διανόηση, η ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα των μνημονίων δεν συγκίνησε για κάτι παρόμοιο την Ελληνική διανόηση. Δεν θεώρησαν καν πως είχαν την ηθική υποχρέωση να πάρουν θέση κατά των αδικιών αυτών και την γενοκτονία ενός λαού. Δεν τους συγκίνησε καν το γεγονός πως τα παιδιά που σπουδάζουν στα πανεπιστήμια που οι ίδιοι διδάσκουν, μετά το πέρας των σπουδών τους φεύγουν στα ξένα.

Σήμερα υπάρχει ένας Έλληνας Ζαν Πωλ Σαρτρ να πάρει θέση εναντίον όλων των αδικιών και να «φωτίσει» τους διανοούμενους της εποχής μας, να σηκώσουν τη σημαία της δικαιοσύνης για την γενοκτονία του λαού μας;


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια