Του Mπάμπη Μυλωνά
Ημέρα μνήμης
του Ποντιακού Ελληνισμού. Θα ήθελα να αναφερθώ σε αυτήν την ειδική ημέρα που
σήμερα πενθεί ο Ποντιακός Ελληνισμός, αν και δεν ξέρω πραγματικά αν φτάνω το
δικαίωμα του σεβασμού σε αυτήν την πένθιμη ημέρα για την ποντιακή μας καταγωγή,
(που έχω ρίζες ποντιακές, τις οποίες είμαι περήφανος για αυτές).
Για τις αρχές
τις αξίες που έχει η ποντιακή μας καταγωγή, κυνηγηθήκαν πολλοί συνάνθρωποι μας
και σφάχτηκαν σαν πρόβατα στη σφαγή. Μανάδες βλέπανε τα παιδιά τους να
σφάζονται από τους Τούρκους, που βίασαν γυναίκες, κάψανε άντρες και
γυναικόπαιδα. Ήρθαν από την πατρίδα με δυσκολίες και απάνθρωπες συνθήκες.
Πολλοί πέθαναν στο δρόμο από αρρώστιες. Για να έρθουν στην Ελλάδα απλώθηκαν σε
κάθε γωνία της και ξεκίνησαν από το μηδέν. Με πείνα και φτώχεια που ακόμα ήταν
νωπές οι μνήμες τους χαραγμένες μετά τις άθλιες πράξεις των Τούρκων, δεν χάσανε
την ελπίδα τους και ξεκίνησαν ξανά την ζωή τους. Οι οικογένειες έδωσαν λύσεις
στα προβλήματα που δημιουργήθηκαν για να σπουδάσουν τα παιδιά τους, έτσι ώστε
να είναι σωστά και χρήσιμα στην κοινωνία και πάντα πίστα στην παράδοση, στις
ρίζες μας, στις αρχές και στις αξίες που διδάχτηκαν με τους παλαιότερους εκεί
στην πατρίδα.
Αν κάνουμε
μια συζήτηση με τους παλαιότερους, τις γιαγιάδες μας και τους παππούδες μας, θα
δούμε πως ακόμα νοσταλγούν την πατρίδα και όταν αναφέρουν την πατρίδα, κυλάνε
τα δάκρυα από τα μάτια τους και βγάζουν τον πόνο και την αγανάκτηση τους. Τους
οφείλουμε πολλά εμείς οι νέοι και οι νέες. Ας κρατήσουμε ψηλά την παράδοση μας,
τα έθιμα μας πίστα στην Ποντιακή παράδοση μας τα έθιμα μας. Με αρχές και αξίες
η ιστορία προς τη γενοκτονία των Ποντίων ούτε παραγράφεται, ούτε
διαγράφεται.
Mπάμπης
Μυλωνάς – Κοζάνη
0 Σχόλια