Άφωνη η κοινή γνώμη παρακολουθεί το νέο σίριαλ της Ελληνικής πραγματικότητας. Ένας ευυπόληπτος πολίτης με καλή οικονομική κατάσταση και αξιοπρεπές επάγγελμα, με κοινωνική θέση και επαφές με πολιτικούς, αστυνομικούς, δημάρχους, ιερείς, ψάλτης σε εκκλησίες και προβεβλημένος για τις αγαθοεργίες του, συνελήφθη για κατ’ επανάληψη βιασμό μιας παιδίσκης και για μαστροπεία. Ουσιαστικά μια μορφή αγγέλου με σατανική συμπεριφορά.
Η κοινή γνώμη δεν μπορεί να πιστέψει αυτά που βλέπει και ακούει, αλλά δυστυχώς είναι αληθινή η είδηση. Αλλά τι είναι εκείνο που σπρώχνει τους ανθρώπους σε ζωώδη συμπεριφορά;
Κατ’ αρχή θα πρέπει να ξεχωρίσουμε την παιδοφιλία, από τις πράξεις βιασμού ανηλίκων κοριτσιών ή αγοριών.
Η παιδοφιλία είναι μια μορφή ψυχικής ασθένειας. Οι ασθενείς αυτοί έχουν επαναλαμβανόμενες και με επιμονή σεξουαλικές φαντασιώσεις που αφορούν σεξουαλικές δραστηριότητες με παιδάκια που ακόμα βρίσκονται σε προεφηβικό στάδιο. Τα άτομα αυτά που έχουν τις παραπάνω διεστραμμένες τάσεις, μπορεί ποτέ τους να μην επιχειρήσουν να τις πραγματοποιήσουν είτε επειδή φοβούνται τον Νόμο, είτε επειδή έχουν ηθικές αναστολές.
Οι φαντασιώσεις που υπάγονται στην παιδοφιλία, αναφέρονται σε έλξη προς αγόρια ή κορίτσια, μικρότερα των 12 ετών. Η παιδοφιλία αφορά κυρίως άνδρες αν και υπάρχουν, με μικρά ποσοστά, γυναίκες παιδόφιλες. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς έλκονται από παιδιά κάτω των 12 ετών (8 με 10).
Μέρος των παιδόφιλων υπερνικούν τις ηθικές αναστολές και αψηφούν τις νομικές απαγορεύσεις και προχωρούν σε ενέργειες που συνιστούν το αδίκημα των βιαστών ανήλικων. Ουσιαστικά κάθε σεξουαλική πράξη ή παρενόχληση (χάδια, φιλιά στο στόμα ή σε απόκρυφα μέρη του παιδικού σώματος κλπ, με σκοπό την σεξουαλική ικανοποίηση του δράστη, συνιστά πράξη βιασμού.
Παρά τις απειλές του Νόμου για κακουργηματικές τιμωρίες, οι δράστες προχωρούν σε πράξεις κολάσιμες και πολλές φορές καταλήγουν με το κοινωνικό στίγμα στις φυλακές.
Πολλοί θα ισχυρισθούν ότι η κοινωνία μας έγινε κολασμένη και κατρακυλά στη λάσπη, αλλά οι αντίπαλοί τους ισχυρίζονται ότι πάντοτε υπήρχαν αυτές οι αποκρουστικές δράσεις, αλλά σήμερα καταγγέλλονται και τα θύματα μπορούν να ακουστούν και βασικά με την κοινωνία να τα αγκαλιάζει με συμπόνοια.
Ιστορικά η προσέγγιση των παιδιών που είναι υποψήφια θύματα ακόρεστου πάθους και ανυπέρβλητης επιθυμίας ανθρωπόμορφων τεράτων, επιτυγχάνεται λόγω σχέσεων του δράστη με την οικογένεια του θύματος. Αυτό συμβαίνει στο κοντινό οικογενειακό περιβάλλον ή στο φιλικό σε ποσοστό που ξεπερνά το 70 τα εκατό.
Στην αρχή ο δράστης επιδεικνύει αγάπη, συμπάθεια, εξυπηρετικότητα και οτιδήποτε θα τον βοηθούσε να αποσπάσει την εμπιστοσύνη των οικείων του παιδιού. Ύστερα απ’ αυτό είναι εύκολο η οικογένεια να τον εμπιστευθεί και να συνεχίσει ο δράστης την βδελυρή του πράξη αφού το παιδί δεν κατανοεί τις ενέργειες του βιαστή του και είτε δεν μιλάει γιατί δέχεται δώρα, είτε φοβάται από τις απειλές του δράστη για τη ζωή του ή των γονιών του. Στην κατηγορία των δραστών περιλαμβάνονται και οι διάφοροι προπονητές, δάσκαλοι κλπ που πολλές φορές επιλέγουν το επάγγελμα με βάση τις ακόρεστες ορέξεις τους.
Κοντολογίς οι βιασμοί παιδιών θα είχαν μειωθεί αν οι οικογένειες ήταν περισσότερο υποψιασμένες και γιατί όχι επιβάλλεται να ασκούν προσεκτικό έλεγχο και τακτικό αναφορικά με τα δώρα που δέχεται το παιδί, την συμπεριφορά του, τον έλεγχο του σώματός του κλπ.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η εμπιστοσύνη θα πρέπει να χτίζεται πετραδάκι- πετραδάκι, αλλά όταν αυτή παραβιάζεται, ο τοίχος πέφτει μονομιάς.
0 Σχόλια